നീലാകാശത്തിന്റെ ഉയരങ്ങള്‍ കീഴടക്കാന്‍ കൊതിച്ച എന്നെ ഒളിയമ്പ് കൊണ്ടു എയ്തു വീഴ്ത്തി ആദ്യം നീ എന്റെ ഹൃദയം സ്വന്തമാക്കി. അമ്പു കൊണ്ടു ഞാന്‍ തടാക കരയില്‍ വീണപ്പോള്‍ നിന്‍ കൈകളാല്‍ ജലം കോരി തന്നു എന്റെ ജീവനും നീ തിരിച്ചു തന്നു. ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന പാതയിലൂടെ കാലിടറി ഞാന്‍ നീങ്ങവേ എന്റെ കൈപിടിച്ച് എന്റെ ലക്ഷ്യവും നീ തന്നെ മാറ്റി എഴുതി. എന്റെ നിഴലായ്‌ നിന്നു നീ എന്തിനും ഏതിനും.
നിലാവിന്റെ നിറവും തണുപ്പും , ആകാശത്തിന്റെ അഴകുംയ്‌ എന്റെ ഏകാന്തതയിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി,
പ്രണയത്തിന്റെ ചുടുനിശ്വാസങ്ങളില്‍ തകര്‍ന്ന എന്റെ നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍ കണ്ടു പൊട്ടിച്ചിരിച്ച്,
ഇളം കാറ്റിനു കൂട്ടായി ഉതിര്‍ത്തു വിട്ട ദാവണിത്തുമ്പ്‌ എന്റെ മുഖത്തുരച്ച് സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് നിറവും സുഗന്ധവും നല്‍കി ഓര്‍മിക്കുവാന്‍ ഒരായിരം ഏകാന്തതകള്‍ വീണ്ടും എനിക്കു തന്ന്... എങ്ങോട്ടോ പോയ ഒരു സ്വപ്നത്തില്‍... ഞാന്‍ വീണ്ടും ഒറ്റയ്ക്കായി..!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment